Doll Face : Christina Frenzel
Dolly Face'te bir robotun televizyon ekranında gördüğü bir insana (kadına) benzeme çabasını izliyoruz.Robot kendini kadına benzetmeye,onun kadar 'gerçekçi' ve güzel olmaya çabaladıkça ekran biraz daha uzaklaşıyor ve kadın daha da güzelleşiyor,ulaşılmaz oluyor.Robotun o kadına yaklaşma ve ona benzeme çabası sonunda onu yok olmaya sürüklüyor.
Robotun,ekranın ve ekrandaki kadının birer simge olduğu açık.Bu konusundaki en net işaret filmin son sahnesinde saklı.Kamera televizyon ekranının içinden çıkıyor ve ekranı görüyoruz.İzleyici tam o ekranın karşısına geçmiş oluyor,yani "robotlaşıyor".
Peki izleyici robotu temsil ediyorsa ekranda görünen 'güzel kadın' neyi ya da kimi temsil ediyor? Aslında cevabı açık: her gün ve her akşam televizyonlarda izlediğim şov dünyasının yüzlerini,televizyonun ekranında "parlayan" herkesi ve herşeyi...
Andy Huang bu kısacık animasyonunda bizlere ekran karşısındaki pozisyonumuzu ve ekranda olan biteni nasıl algıladığımızı sorgulama çağrısı yapıyor.
Bizde bu çağrıya uyarak kendimize soralım:
Televizyon hayatımızın neresinde?
Sadece bir 'boş zaman geçirtgeci' mi?
Yoksa 'ideal dünyamızı' çizen bir yazgı kalemi mi?
sayfa yöneticisi, bana ulaşabilir misin?
YanıtlaSilhttp://www.facebook.com/mirmehmetzeki