1975 yılında Ruhi Su ile birlikte Dostlar Korosu'nu kurdu. Birlikte 1977 yılında yaptıkları El Kapıları ve Sabahın Sahibi Var albümleri ve birlikte gerçekleştirdikleri Pir Sultan Abdal, Köroğlu ve Türküler konserleri bir sanat olayı haline gelmişti. 1979 yılında, bir süre Türkiye Maden - İş Sendikası'nın korosunu yönetti.
1980 yılında Doğu Berlin'de yapılan Uluslararası Politik Şarkı Festivali'ne davet edildi. Almanya'da her yıl düzenlenen Türkiye Haftası'na katılmak üzere Berlin Senatosu'nun davetiyle gittiği Berlin'de bulunduğu sırada Enternasyonal Marşı'nı söylediği gerekçesi ile, Türkiye'de hakkında dava açıldı.
Bu nedenle 1980 yılından sonra müzik yaşamını yurtdışında devam ettirmek zorunda kaldı. Fransa, İngiltere, İsviçre, Batı ve Doğu Almanya, Küba, Yunanistan ve Bulgaristan’da konserler veren Sümeyra 1981 yılında Tahsin İncirci ve Alman tiyatro sanatçısı Lutz Görner ile birlikte, Nazım Hikmet şiirlerinin Almanca okunduğu "Ich liebe mein Land - Memleketimi Seviyorum" turnesini yaptı.985 yılında Hollanda Lahey'de Kırmızı Karanfil Müzik Festivali'nde çalıp söyledi. 1985 - 87 yılları arasında piyanist Vera Sebastian'la birlikte "Brecht, Eisler, Ruhi Su Türküleri" konserlerini, 1987 yılında Avustralya Sydney Operası'nda "Allı Turnam" konserini ve tiyatro sanatçısı Erich Schaffner ile birlikte 1987 - 89 yılları arasında "Acayipleşti Havalar - Pir Sultan'dan Nazım Hikmet'e Şiirler ve Türküler" konserlerini verdi.
Sümeyra Çakır kansere yenik düştüğünde 10 yıldır sürgündeydi. Türkiye'ye giremiyordu. Sürgün yaşamı ve memleket hasreti hastalığın hızlı ilerlemesine neden oluyordu. Sesini insanlığın barışçı ve özgürlükçü sesine katan sanatçı, 5 Şubat 1990 tarihinde Frankfurt'ta hayata veda etti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder